Kaçan balık büyük olur...

Bir av günümüzdü Trabzon'un bir ilçesinde ava gitmiştik. Aynı zamanda ka yağmıştı. Av yapacağımız yere giderken yolda kalmıştık ve yolumuzun küçük de olsa bir ya da iki saatlik bölümünü yürüme katetmiştik. Neyse ki geçte olsa kazasız belasız av yapacağımız yere gidebilmiştik. Ormanın etrafını sardık ve beklemeye başladık. Kısaca bulunduğum yeri özetleyecek olursam ormanı dikdörtgen düşünelim ve uzunca bir orman ortasında ise yaklaşık 150-200 metre uzunluğunda ağaçsız alan vardı. İşte ben de tam orada bekmeteydim. Arada ormandan köpek sesi geliyor, arada silah sesi geliyor ava yeni başladığım zamanlar olduğu için ben de heyecanla yaban domuzunun bana kadar gelebilmesini bekliyordum. Ve uzunca bir bekleyiş sonunda yaklaşık iki saat bekledim. Bu arada da kar yaklaşık 40-50 cm yüksekliğinde vardı. Her neyse benim ilerimde duran birisi bir mermi attı ve sese doğru dönünce domuzu vuramadığını gördüm ve sevindim vurabilme ümidiyle. Çünkü uzaktan çok büyük görünüyordu ki vuramayacağımı düşünmüyordum. Kendime güveniyordum. Ve yaklaşık olarak atış mesafeme girdi. Yaklaşık 100-150 m arası ve sakince iyi nişan alarak başladım atmaya fakat ben attıkça o yoluna devam ediyordu. Bir duraksadım ve tekrar iyice nişan alarak attım ve hala gidiyordu. Artık ormanın içine girmişti ve kaçırmıştım. Üzülmüştüm çünkü bulunabilecek büyük domuzlardan biriyde ve ben uzak bir şekilde atmış olsam da bu şansı kaçırmıştım. O avda o domuza atan çok oldu fakat vuran kimse olmadı ve işin güzel tarafı yaralanmamıştıda. Yani kaçsa da yaşayacak günü varmış...