18 Kasım 2013 Pazartesi

Çok bereketli bir av

Bir av günü bayburta ava gittik. Genelde av alanları orada küme halinde birbirine yakın fakat küçük ormanları var. Tüfeğimi doldurdum ve av başladı beklemeye koyulduk.Bekle bekle köpeklerden imseden ses yok ve av bitti ve vurulan hiçbir şey yoktu. İkinci bir orman sardık ve beklemeye koyulduk fazla geçmeden köpekler başladı havlamaya ve peşinden silahlar patlamaya başladı çok büyük bir sürü bulmuşlardı 20 tane kadar yaban domuzu. Ormanın içinde dağıldılar. Bu arada haber geldi herkes kollasın peşinde köpek olmayabilir. Saklandım ve beklemeye başladım heyecan içinde. Çok zaman geçmemişti ki ormanın içinden kuru yaprak hışırtısı gelmeye başladı emniyeti açtım omzuma dayadım tüfeğin üzerine yettım ve tüfeği tam olarak sesin geldiği yere çevirmedim; çünkü oradan yaban domuzu çıkacağı belli olmaz insan veya köpek de çıkabilir. Tam da düşündüğüm gibi olmuştu bizin köpek toni gelmişti. Yerleri koklaya koklaya yaban domuzu arıyordu. Tekrar ormana girdi. Aradan yarım saat geçmemişti ki tekrar bir ayak sesi duydum ve bu daha şiddetliydi. Tekrar silahı doğrulttum emniyeti açtım ve tüfeğin üzerine yattım. Beklenen an gelmişti ormandan çıktı ve yaban domuzuydu. Ateş etmeye başladım bir tane attım yıkıldı, ikinciye attım yıkıldı, üçüncüye de attım yıkıldı, dördüncü daha küçüktü diye onu bıraktım gitsin büyüsün gelsin öyle vurayım dedim... Keşke gerçekten böyle önüme bir sürünün çıktığı ve de her attığımı vurduğum gerçek bir anım olabilse... Önüme sürü çıkma olasılığı çıkan sürüdekileri tek atışta indirmemden daha yüksek bir olasılığa sahip....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder